The last kilometers

Angkor is overweldigend en gigantisch en indrukwekkend, maar omdat ik daar een heel reisverslag over kan schrijven hou ik het hierbij.

Na Siem Reap moet ik namelijk weer terug richting Phnom Penh, de hoofdstad. De weg tussen Siem Reap en Phnom Penh blijkt de drukste in Cambodja te zijn, iets dat samen met het stel idioten dat eroverheen rijd nog wel eens voor gevaarlijke situaties kan zorgen. 's Avonds slaap ik in een klein stadje en als ik naar de markt loop voor mijn avondeten zie ik dat er een podium staat opgesteld voor het ministerie van cultuur. Ik besluit erheen te gaan en er komt al snel een politieagent naar mij toe die me graag de hand wil schudden. Hij spreekt geen woord Engels maar gebaart me dat ik het terrein op moet en naar de muziek moet kijken.

Gehoorzaam als ik ben sta ik dus even later naar traditioneel Cambodjaanse muziek te luisteren en te kijken. Er komt een jongen naar mij toe die vrij goed Engels spreekt en in deze stad studeert. Hij verteld me dat er even later een beroemde Cambodjaanse artiest komt. Ik had de zangeres nog nooit eerder gezien maar gezien het publiek dat inmiddels massaal was toegestroomd en de auto met politiebewaking concludeerde ik dat ze toch best wel beroemd was.

De volgende dag rij ik door naar Kratie. Dit ligt in het oosten van Cambodja en staat bekend om de rubberplantages. Hierdoor is mijn uitzicht een keer geen platgebrand bos, wat na 2 weken Cambodja een welkome afwisseling is. Vanaf Kratie rij ik naar Kampong Cham, wat ongeveer dezelfde weg is als de vorige dag maar de weg is tenminste wel verhard.

Vanaf Kampong Cham zijn er twee wegen naar Phnom Penh. De snelweg en meer idyllische weg langs de Mekong. Ik besluit de weg langs de rivier te nemen, de geluiden dat deze weg voor gevorderde bestuurders is negerend. Het resultaat is dat ik ongeveer de hele weg stof uit mijn ogen wrijvend gaten aan het ontwijken ben, maar het uitzicht was vast erg mooi.

Phnom Penh blijkt een levendigere stad te zijn dan ik tijdens mijn vorige bezoek inschatte. Ik bezoek wat toeristische attracties, waaronder de Killing fields. Dit is een massabegraafplaats waar tijdens de Khmer Rouge 17.000 mensen zijn vermoord. Nu staat er een gigantische stupa die volgeladen is met schedels en andere botten, een beetje luguber is het wel.

Iets anders wat ik in Phnom Penh moet doen is mijn motor verkopen. Er blijkt gelukkig wel redelijk wat belangstelling te zijn. Helaas zit ik maandagavond nog steeds op het telefoontje van mijn 'eerste koper' te wachten. Maar dan ontmoet ik in het hostel een aardige Italiaan die een motor zoekt. Hij maakt een proefritje en koopt de motor. Iets dat diezelfde avond nog gevierd moet worden, en dat is goed gelukt!

Nu is alles klaar voor vanmiddag, dan vlieg ik namelijk naar Kuala Lumpur!