op een onbewoond eiland...

Mijn volgende bestemming is Pulau Tioman, volgens het Time magazine een van de tien mooiste eilanden ter wereld. Een gigantisch verschil met Singapore waar de bussen en metros elke tien minuten gingen naar een eiland waar het voornaamste transport per boot gaat.

zaterdag besluit ik naar de andere kant van het eiland te lopen. Dit is een tocht van ongeveer 10 kilometer die dwars door de jungle gaat. Ik doe zo'n drie uur over de tien kilometer maar dan ben ik wel op het mooiste strand van het eiland! Na een vervrissende duik loop ik terug, ik neem dit keer echter de 'weg' die nu is aangelegd. Ondanks dat hij verhard is rijden hier toch alleen maar jeeps omdat de weg zo stijl is.

Ik blijf nog een dag op Tioman om gewoon even lekker niks te doen. De sfeer is er erg relaxed en de meeste mensen staan pas om een uur of 10 op. Als ik zondag in het restaurant verschijn voor mijn ontbijt wordt mij medegedeeld dat ik moet opschieten omdat de boot eraan komt. Ik besluit eerst rustig te ontbijten en de volgende boot te nemen, maar op het moment dat de volgende boot (één uur later) aan meert kom ik erachter dat ik mijn telefoon ben vergeten. Ik ren snel terug naar de bungalows, als de eigenaar mij ziet komt hij al naar me toe gelopen maar als ik weer bij de pier ben vaart de boot net weg.

Omdat de boot alleen vaart met hoog water en als er genoeg passagiers zijn weet je nooit wanneer de volgende boot komt. In dit geval blijkt het zo'n vier uur te duren voordat die komt. Gelukkig gaat er diezelfde avond nog een bus naar Kuantan, mijn volgende bestemming.

vanaf Kuantan ga ik door naar Kuala terengganu, beide plaatsen hebben geen toeristische attracties en dus ook maar weinig toeristen. Ik ben dus weer een toeristische attractie voor de meeste locals. Maar zelfs hier blijken de meeste Maleisiërs Engels te spreken, ik ben gister ongeveer vijf keer uitgehuwelijkt.