Van een wereldstad naar wereldhistorie
Door: Sybren
Blijf op de hoogte en volg Sybren
25 Februari 2013 | Maleisië, Malakka
Dinsdagmiddag zwaai ik Emanuele (degene die mijn motor heeft gekocht) uit. En dan ga ik op weg naar het vliegveld. Hier volgt het gebruikelijke wachten en nog langer wachten omdat de vlucht 1,5 uur vertraagd is. Maar dan uiteindelijk om 10 uur die avond ben ik in Maleisië!
Woensdag ga ik op verkenning in Kuala Lumpur, een stad met koloniale architectuur tussen de parken en de wolkenkrabbers. Dit is eigenlijk al de westerse wereld met verkeer dat redelijk geordend is en overal grote shoppingmalls.
's Avonds ontmoet ik Brad, een Amerikaan die nu in China woont. We proberen een niet toeristische plek te vinden om iets te drinken. Uiteindelijk komen we uit in een héél klein drankwinkeltje waar wat Maleisische mannen wat zitten te drinken. Na een boel geschreeuw en gedoe van de verkoopster krijgen we wat te drinken. Helaas komen er daarna nog twee toeristen binnen, missie gefaald.
De volgende dag doe ik nog wat meer onderzoek in de grote warenhuizen en bekijk ik onder andere de hoogste twin-towers van de wereld. 's middags om een uur of 3 blijkt dat de overkappingen die je boven de meeste voetpaden hebt niet alleen heel handig zijn tegen de zon, maar ook goed helpen tegen de moessonregens. De straten veranderen in rivieren en aan het einde van de overdekte loopbrug hoopt de mensenmassa zich op omdat niemand gek genoeg is om in de regen te lopen.
De volgende dag neem ik een bus naar Melaka. Een stad met een rijke koloniale historie en inmiddels ook nieuwe moderne warenhuizen. Een deel van die koloniale historie bestaat uit een windmolen midden in het centrum en het tegenoverliggende gebouw, het stadthuys. Naast dat Malaka een kolonie van Nederland is geweest is het ook gekolonialiseerd door Portugal, Engeland en Japan. En het is nogsteeds half gekolonialiseerd door de Chinezen die zo'n 40% van de bevolking en meer dan de helft van de toeristen vormen.
Zaterdagavond ga ik naar de avondmarkt. Hier treed de houder van het record: "kokosnoten met je wijsvinger doorboren" op. Hij is daarnaast ook dokter en weet op een ware 'telsell' manier zijn producten te verkopen.
Zondagavond is er weer avondmarkt! Maar dit keer zijn er de laatste vieringen van het Chinees nieuwjaar. Dit betekend een groot spektakel met vissen, draken, dans en muziek. Af en toe werd dit afgewisseld door wat gepraat, het had wat communistisch met een publiek dat mee schreeuwde en een vrouw die haar vuist de hele tijd agressief in de lucht stak.
De afsluiter zijn twee jongens die een drakendans uitvoeren op palen van 2 meter hoog. Maar dit is iets waar je bij moet zijn geloof ik. Na afloop in het hostel ontmoet ik nog iemand die ik eerder in Laos ook had ontmoet en dan zit de dag er alweer op.
Woensdag ga ik op verkenning in Kuala Lumpur, een stad met koloniale architectuur tussen de parken en de wolkenkrabbers. Dit is eigenlijk al de westerse wereld met verkeer dat redelijk geordend is en overal grote shoppingmalls.
's Avonds ontmoet ik Brad, een Amerikaan die nu in China woont. We proberen een niet toeristische plek te vinden om iets te drinken. Uiteindelijk komen we uit in een héél klein drankwinkeltje waar wat Maleisische mannen wat zitten te drinken. Na een boel geschreeuw en gedoe van de verkoopster krijgen we wat te drinken. Helaas komen er daarna nog twee toeristen binnen, missie gefaald.
De volgende dag doe ik nog wat meer onderzoek in de grote warenhuizen en bekijk ik onder andere de hoogste twin-towers van de wereld. 's middags om een uur of 3 blijkt dat de overkappingen die je boven de meeste voetpaden hebt niet alleen heel handig zijn tegen de zon, maar ook goed helpen tegen de moessonregens. De straten veranderen in rivieren en aan het einde van de overdekte loopbrug hoopt de mensenmassa zich op omdat niemand gek genoeg is om in de regen te lopen.
De volgende dag neem ik een bus naar Melaka. Een stad met een rijke koloniale historie en inmiddels ook nieuwe moderne warenhuizen. Een deel van die koloniale historie bestaat uit een windmolen midden in het centrum en het tegenoverliggende gebouw, het stadthuys. Naast dat Malaka een kolonie van Nederland is geweest is het ook gekolonialiseerd door Portugal, Engeland en Japan. En het is nogsteeds half gekolonialiseerd door de Chinezen die zo'n 40% van de bevolking en meer dan de helft van de toeristen vormen.
Zaterdagavond ga ik naar de avondmarkt. Hier treed de houder van het record: "kokosnoten met je wijsvinger doorboren" op. Hij is daarnaast ook dokter en weet op een ware 'telsell' manier zijn producten te verkopen.
Zondagavond is er weer avondmarkt! Maar dit keer zijn er de laatste vieringen van het Chinees nieuwjaar. Dit betekend een groot spektakel met vissen, draken, dans en muziek. Af en toe werd dit afgewisseld door wat gepraat, het had wat communistisch met een publiek dat mee schreeuwde en een vrouw die haar vuist de hele tijd agressief in de lucht stak.
De afsluiter zijn twee jongens die een drakendans uitvoeren op palen van 2 meter hoog. Maar dit is iets waar je bij moet zijn geloof ik. Na afloop in het hostel ontmoet ik nog iemand die ik eerder in Laos ook had ontmoet en dan zit de dag er alweer op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
