Zon, Zee én Strand!

Vanaf Dalat heb ik de nieuwe weg naar Nha Trang genomen. Dit is een van de mooiste wegen in het zuiden. En inderdaad, weinig verkeer en verscheidene watervallen langs de weg. Maar wel jammer dat het niet beter gaat worden. Wat wel beter werd waren de temperaturen. Het strand van Nha Trang lag dan ook vol met zonnebadende toeristen. Dit deed mij besluiten om meteen verder te rijden.

Onderweg houd ik een lunchstop (het is al drie uur, maar aangezien ik nog geen lunch had gehad) op een strandje met enkele visrestaurants. Met slechts een paar toeristen die de drukte van Nha Trang zijn ontvlucht zorgt dit voor een heerlijk relaxte sfeer. Het duurt dan ook anderhalf uur voordat mijn eten klaar is, maar op dit strand heb ik alle tijd.

De volgende dag rij ik door naar Mui Ne, hemel op aarde voor surfers. Maar eenmaal aangekomen blijken er alleen een paar toeristen op scooters te zijn. Ik besluit twee van deze toeristen te vragen waar alle hotels zijn. Er blijkt een nieuw 'dorp' gesticht te zijn vier kilometer verderop met alleen hotels, restaurants en touroperators. Helaas blijkt dat het strand van dit 'dorp' dan ook is omgebouwd tot een strip van resorts. Bij eb kan ik nog net over twee meter strand lopen maar als het 's avonds vloed wordt hou ik er een nat pak aan over.

De volgende dag besluit ik dan ook om maar meteen weer te vertrekken. Na het inkopen doen in de supermarkt wordt ik echter door de parkeerwachter (ze hebben hier levende parkeerautomaten) gewezen op een benzinelek in mijn motor. Ik wordt meteen door het hele dorp naar verschillende garages gewezen. Uiteindelijk is het lek vrij snel gemaakt en kan ik weer verder. Onderweg wordt dan het grote voordeel van mijn motor duidelijk, ik vind een paar verlaten stranden. Dit is een ideale tussenstop voor een verfrissende duik en lunch!

's Middags wordt het alleen maar warmer. Ik kom tot de ontdekking dat als je motor rijd en de zon de hele tijd aan je linkerkant staat, je dus de binnenkant van je rechterarm moet insmeren. Helaas is het al te laat als ik tot deze ontdekking kom en hou ik er een mooie rode plek aan over.

Die middag kom ik aan in Vung Tau. Dit is het vakantieoord van de Ho Chi Minh City (Saigon). Desondanks is er gelukkig nog strand en de fijne mix tussen vakantie vierende Vietnamezen en buitenlanders zorgt dat ik het meteen al naar mijn zin heb.

Diezelfde middag klim ik nog de kleine berg (de stad ligt tussen een grote en een kleine berg) op. Bovenop deze berg staat een 36 meter hoog beeld van Jezus. Omdat het beeld vanbinnen hol is kun je ook naar boven klimmen wat een fantastisch uitzicht geeft over de stad. Helaas blijkt de sluitingstijd van vijf uur vervroegd te zijn naar vier uur en ben ik te laat.

Vandaag beklim ik de 'stairway to heaven' dan nog een keer. Dit keer komt er zelfs nog een trap van 133 treden bij, totdat ik op de schouders van Jezus sta. Het uitzicht is inderdaad verbluffend. Op de terugweg neem ik in plaats van de trap een 'binnendoorweggetje'. Uiteindelijk kom ik dan uit in een wijk waar twee grote tegenpolen wonen, er wonen hier mensen in krotten tussen prachtige herenhuizen.

Morgen rij ik dan naar de stad die op de negende plaats staat op de lijst van het meest chaotische verkeer. Gelukkig kom ik redelijk vanuit het zuiden en vermijd ik de 'Highway 1'. Verder kan ik alleen maar hopen dat het meevalt op zondag.

133